Jakutsk, jedan od najhladnijih gradova na svijetu, gdje zimske temperature padaju i do –64 °C, opstaje zahvaljujući posebnoj gradnji, prilagođenoj opremi i izdržljivosti svojih 300.000 stanovnika.
Kažu da je Jakutsk vjerovatno najhladniji grad na svijetu jer zimi temperatura umije da padne i do nevjerovatnih –64 °C. Ovaj grad nalazi se u istočnom Sibiru, u ruskoj Republici Saha (Jakutija), 450 kilometara južno od Arktičkog kruga.
Zime u Jakutsku traju više od šest mjeseci, a hladnoća je toliko jaka da mobilni telefoni često prestaju da rade, akumulatori se smrzavaju, a disanje napolju postaje nepodnošljivo. Uprkos vremenskim izazovima, u gradu živi više od 300.000 stanovnika, koji su se naučili da funkcionišu u ekstremnim uslovima.
Kada nastupe ekstremne temperature stanovnici provode napolju samo onoliko koliko moraju, nose višeslojne, specijalne jakne od krzna irvasa i arktičkih životinja, jer obična zimska garderoba na ovim temperaturama ne pomaže, kuće se grade na stubovima, jer bi zemlja ispod njih, koja je stalno smrznuta, mogla da se topi od toplote objekta, automobili rade po cijeli dan, jer ako se jednom ugase, više se ne mogu pokrenuti dok ponovo ne otopli.
Uprkos ledenim uslovima, Jakutsk funkcioniše kao svaki drugi grad, ima škole, univerzitete, restorane i tržišta. Stanovnici kažu da se čovjek na sve navikne, čak i na –60, samo ako zna kako da se zaštiti.
U videu koji je snimila Maria Solko prikazana su tri najčešća tipa stambenih zgrada u Jakutsku, a svaki od njih govori priču o određenom periodu gradskog razvoja i načinu na koji ljudi pokušavaju da pronađu toplinu i stabilnost na jednom od najneprijateljskijih mjesta za život na planeti.
1. Drvene dvospratnice (dvukhetažke)
U najstarijim drvenim kućama grijanje se odvija preko gradskog centralnog sistema, koji najčešće koristi gas. Ovi objekti imaju osnovne, starije instalacije koje uspijevaju da održe stanove toplim, ali izolacija često više nije na nivou, pa se toplota brže gubi. Zbog toga se na ulazima nalaze dvostruka vrata, koja sprečavaju ulazak hladnog vazduha u hodnike i pomažu da se toplota zadrži u unutrašnjosti. Iako jednostavan, ovaj sistem je funkcionalan i stanovnici ga koriste već decenijama.
2. Sovjetske panelne zgrade (KPD)
KPD objekti imaju centralno grijanje putem toplovoda, što je tipično za sovjetsku gradnju u hladnim regionima. U kupatilima se nalazi karakteristični grijni držač za peškire, koji je stalno topao jer je povezan na sistem grijanja. Stanovi se uglavnom dobro zagrijavaju, ali hladni betonski paneli tokom ledenih zima ponekad zahtijevaju dodatnu unutrašnju izolaciju, pa se u pojedinim stanovima zidovi oblažu dodatnim slojevima kako bi se sačuvala toplota. Uprkos starosti ovih zgrada, grijanje je stabilno i pouzdano.
3. Moderne zgrade – Prometey i savremeni kompleksi
U novim stambenim kompleksima koristi se efikasno centralno grijanje na gas, kombinovano sa modernom izolacijom koja znatno smanjuje gubitak toplote. Ove zgrade imaju trostruke ulaze kako bi se unutrašnji prostor bolje zaštitio od hladnoće, a savremena infrastruktura, uključujući i grijane garaže, olakšava život tokom najhladnijih mjeseci. Zahvaljujući dobro dizajniranoj konstrukciji i kvalitetnim materijalima, ovi stanovi se griju ravnomjerno i najekonomičnije u odnosu na starije tipove gradnje.
(Nova S/MONDO)
