Srpska pravoslavna crkva proslavlja danas praznik svetog Trifuna, koji se u narodu slavi kao zaštitnik mnogih zanata, prije svega vinogradarskog.
Na liturgijama u pravoslavnim hramovima, u pravoslavnim domovima, vinogradarskim i gostioničarskim esnafima pominje se stradanje svetitelja Trifuna, koji je pogubljen 250. godine u Nikeji od mača hristobornog rimskog cara Dakija.
Sahranjen je skromno, na sopstveni zahtjev, u selu Kampsadi u Frigiji, gdje je rođen.
Kult Svetog Trifuna veoma je razvijen u srpskim krajevima, a slave ga posebno vinogradari, dok ga svojim zaštitnikom smatraju i gostioničari.
Vinogradari na dan Svetog Trifuna idu u vinograde, orezuju lozu i vinom zalivaju čokote, da bi time povratili vinogradu malaksalu snagu poslije dugog zimskog perioda, pa da počne bujati u proljeće koje se već počinje primicati.
Crkva slavi Svetog Trifuna kao velikomučenika koji je postradao za hrišćansku vjeru, ne isključujući njegov značaj kao zaštitnika bračne ljubavi i vijernosti koje su dio hrišćanske propovijedi.
Prema hrišćanskom učenju, bračna ljubav je u ravni ljubavi prema Bogu, o čemu svojim djelima najbolje svjedoče Hristovi velikomučenici, među kojima je i sveti Trifun.
Svetog Trifuna slave neke srpske porodice kao krsnu slavu, a njemu se moli da zaštiti polja od poplava, grada i raznih štetočina.
(Srna)
