Evropska civilizacija vodi poreklo sa Đerdapa, potvrdile su DNK analize u okviru velikog svetskog projekta o poreklu stanovništva.
O tome pišu današnje Novosti, za koje govori Dragana Antonović sa Arheološkog instituta u Beogradu o rezultatima studije koja donela nove i iznenađujuće zaključke koristeći upravo podatke s lokaliteta Lepenski vir, Vlasac i Ajman.
Čak 117 istraživača iz 80 svetskih institucija, do Harvarda do Instituta "maks Plank" došlo je do rezulktata ključnih za razumevanje mehanizma najstarijih genetskih mešanja stanovništva između starosedelaca na području Đerdapa i pridošlica iz Anadolije.
Svetski stručnjaci, naime, smatraju, kako navodi sagovornica "Novosti", da je reč o izuzetno značajnoj studiji DNK i genoma drevnih populacija Evrope.
Ona podseća da su na području Đerdapa arheološka iskopavanja obavljena još 1964. do 1970, a zatim od 1980. do 1984. i da su ona predstavljala najveću prekretnicu u srpskoj arheologiji, te da je u tom trenutku to bio najveći istraživački projekat u Evropi.
"Zbog izgradnje hidroelektrane iskopavanja su morala da se izvedu u kratkom roku, pa nije bilo vremena da se obavi detaljna analiza, zbog čega je to ostavljeno današnjim arheolozima", kaže Antonović, koja je s aerheolozima Dušanom Bogdanovićem s Kolumbije i Andrejem Starovićem iz Narodnog muzeja u okviru tog posla uključena u projekat "Genomsko istraživanje jugoistočne Evrope".
Oni su imali zadatak da ispitaju podatke o uslovima u kojima su nađeni skeleti koji potiču s kraja mezolita i početka neolita.
"Upravo u to vreme s kraja 7. i početka 6. milenijuma pre nove ere i to na važnim nalazištima srpskog Podunavlja - u Lepenskom viru, Padini i Vlascu - neolitske pridošlice iz Anadolije mešaju se sa starosedeocima starosedeocima u Đerdapu", objašnjava Antonovićeva i navodi da su zato DNK analiza i njeni rezultati objavljeni u časopisu Nature nude prave podatke o DNK i genomima drevnih ljudi iz praistorije s teritorije Srbije.
Osim toga, dodaje, ti rezultati daju dragocene informacije o izgledu, navikama, ishrani praistorijskih ljudi.
Ona podseća i da su istraživanja na Đerdapu šezdesetih prošlog veka kulminirala 1967. kada su otkriveni nizovi kuća i najstarije monumentalne kamene skulpture, te da je druga velika kampanja iskopavanja usledila osamdesetih, kada su tragovi praistorijskih kultura otkriveni na više lokaliteta.
Oba istraživanja, napominje, bila su multidisciplinarna, u njima su otkriveni mnogi skeleti ljudi koji su tu živeli, a koji su danas predmet novih istraživanja u okviru projekta "Genomska istorija jugoistočne Evrope".
A ta su istraživanja dovela do saznanja da su najstarija genetska mešnja stanovništva bila upravo na našem prostoru.
Kako objašnjava sagovornica "Novosti", stanovništvo Lepenskog vira činilisu uglavnom lovci-sakupljači, koji su još pravili mnoge upotrebne predmete, gradili kuće s čvrstim podovima, a koji su se zatim mešali s pridošlicama iz Anadolije, koji su izgledali sasvim drugačije, poznavali su poljoprivredu, imali prve žitarice i sa sobom dovodili stoku.
