Sud BiH odredio je mjere zabrane Ekremu Ibračeviću, Sejdaliji Čoviću i Faruku Smajloviću, optuženim za ratni zločin protiv srpskih civila na području Srebrenika 1992. godine.
Izrečene mjere podrazumijevaju zabranu međusobnog i sastajanja i kontaktiranja sa svjedocima u ovom predmetu.
Radi izvršenja ove mjere, optuženima se zabranjuje međusobno približavanje i približavanje svjedocima na udaljenosti ne manjoj od 50 metara, saopšteno je iz Suda BiH.
Mjere zabrane će trajati dok za tim postoji potreba, a kontrola njihove opravdanosti vršiće se svaka dva mjeseca. Optuženima može biti određen pritvor ukoliko prekrše ove obaveze.
Ibračević, Čović i Smajlović terete se da su od početka juna do kraja avgusta 1992. godine na području Tinje, Potpeći, Jasenice i drugih sela opštine Srebrenik, te Brezja i drugih sela na području opštine Lopare, počinili ratni zločin protiv civilnog stanovništva.
Oni su optuženi za zločine u zatočeničkim objektima smještenim u prostorijama Mjesne zajednice Rapatnica i prostorijama mjesnog fudbalskog kluba "Rapatnica" u naselju Luke, opština Srebrenik, koji su služili za protivzakonito zatvaranje najmanje 40 civila srpske nacionalnosti, prema kojima je postupano suprotno odredbama Ženevskih konvencija.
Zatočeni civili srpske nacionalnosti držani su u nečovječnim uslovima, mučeni i zlostavljani na različite načine, upotrebom alata, lemilica i električne struje, a nije im pružana ljekarska niti bilo kakva pomoć.
Tokom zlostavljanja, u kojem su učestvovali i optuženi, zatočenici su mučeni na ponižavajuće načine, pucano im je iz vatrenog oružja u blizini tijela, prijećeno im je smrću, te su višestruko premlaćivani i ispitivani.
Ibračević je bio načelnik vojne bezbjednosti Opštinskog štaba Teritorijalne odbrane Srebrenik, Smajlović komandira voda Vojne policije, a Čović pripadnik Vojne policije.
Radi izvršenja ove mjere, optuženima se zabranjuje međusobno približavanje i približavanje svjedocima na udaljenosti ne manjoj od 50 metara, saopšteno je iz Suda BiH.
Mjere zabrane će trajati dok za tim postoji potreba, a kontrola njihove opravdanosti vršiće se svaka dva mjeseca. Optuženima može biti određen pritvor ukoliko prekrše ove obaveze.
Ibračević, Čović i Smajlović terete se da su od početka juna do kraja avgusta 1992. godine na području Tinje, Potpeći, Jasenice i drugih sela opštine Srebrenik, te Brezja i drugih sela na području opštine Lopare, počinili ratni zločin protiv civilnog stanovništva.
Oni su optuženi za zločine u zatočeničkim objektima smještenim u prostorijama Mjesne zajednice Rapatnica i prostorijama mjesnog fudbalskog kluba "Rapatnica" u naselju Luke, opština Srebrenik, koji su služili za protivzakonito zatvaranje najmanje 40 civila srpske nacionalnosti, prema kojima je postupano suprotno odredbama Ženevskih konvencija.
Zatočeni civili srpske nacionalnosti držani su u nečovječnim uslovima, mučeni i zlostavljani na različite načine, upotrebom alata, lemilica i električne struje, a nije im pružana ljekarska niti bilo kakva pomoć.
Tokom zlostavljanja, u kojem su učestvovali i optuženi, zatočenici su mučeni na ponižavajuće načine, pucano im je iz vatrenog oružja u blizini tijela, prijećeno im je smrću, te su višestruko premlaćivani i ispitivani.
Ibračević je bio načelnik vojne bezbjednosti Opštinskog štaba Teritorijalne odbrane Srebrenik, Smajlović komandira voda Vojne policije, a Čović pripadnik Vojne policije.