Oko njega se većina Srba složila - još za života su ga prozvali svetim. I dok zvanično postupak kanonizacije pri SPC patrijarha Pavla nije pokrenut, stav o njemu u javnosti se ne mijenja - bio je i ostao primjer svima...
Patrijarh Pavle je preminuo je na današnji dan, 15. novembra 2009. godine na Vojnomedicinskoj akademiji, gdje je proveo posljednje dane na liječenju.
On je na mjestu poglavara Srpske pravoslavne crkve proveo 19 godina, izabran je 1. decembra 1990. godine, kada je zamijenio bolesnog patrijarha Germana.
Patrijarh Pavle (svetovno ime Gojko Stojčević) rođen je 11. septembra 1914. godine u selu Kućanci kod Donjeg Miholjca u Slavoniji.
U tom mjestu je završio osnovnu školu. Nižu gimnaziju završio je u Tuzli, višu gimnaziju i šestorazrednu Bogosloviju u Sarajevu, a Bogoslovski fakultet u Beogradu.
Dvije godine je studirao medicinu u Beogradu. Prije odlaska u gimnaziju proveo je jedno vrijeme na pripremama za školu u manastiru Orahovica.
Drugi svjetski rat zatekao ga je u rodnoj Slavoniji, odakle je prebjegao u Beograd, gdje je, da bi se mogao izdržavati, radio fizičke poslove na građevinama i na dokovima.
U proljeće 1942. njegov školski drug jeromonah Jelisej odveo ga je u manastir Svete trojice u Ovčaru, a od 1944. radio kao vjeroučitelj i vaspitač u Banji Koviljači, u domu za djecu izbjeglu iz BiH. Te godine je obolio od tuberkuloze.
Do 1946. je bio u manastiru Vujan, gdje se izliječio od tuberkuloze. Zamonašio se 1948. u manastiru Blagoveštenje u Ovčarsko-kablarskoj klisuri i dobio ime Pavle koje mu je dao iguman Julijan Knežević. Te godine je rukopoložen u čin jerođakona.
Od 1949. do 1955. bio je sabrat manastira Rača u Podrinju. Školske 195O/51. radio je kao pomoćni nastavnik bogoslovije "Sv. Kirila i Metodija" u Prizrenu. Jeromonah postaje 1954, ubrzo protosinđel, a 1957. arhimandrit.
Od 1955. dvije godine je bio na postdiplomskim studijama u Atini.
Za episkopa raško-prizrenskog izabran je 29. maja 1957. godine. Hirotonisan je u beogradskoj Sabornoj crkvi 22. septembra 1957. od patrijarha Vikentija i episkopa pakračkog Emilijana, zvorničko-tuzlanskog Longina i žičkog Germana.
U oktobru te godine ustoličen je u Prizrenu od episkopa Germana i zahumsko-hercegovačkog Vladislava. Na Kosovu je proveo 33 godine.
Na vanrednom zasjedanju Svetog arhijerejskog sabora 1. decembra 1990, kojem je predsjedavao zagrebačko-ljubljanski mitropolit Jovan Pavlović, zamjenik tada oboljelog patrijarha Germana, biran je novi patrijarh između trojice kandidata tajnim glasanjem.
Kako nijedan od kandidata nije dobio dovoljan broj glasova izbor je obavljen žrijebom na tzv. "apostolski način" tako što je arhimandrit tronoški Antonije izvukao ime budućeg patrijarha.
Tako je Pavle postao 44. poglavar SPC. Ustoličen 2. decembra 1990. U Sabornoj crkvi Sv. Arhangela Mihaila u Beogradu od strane 12 episkopa, 12 sveštenika i 13 đakona. Patrijarh Pavle je tada istakao da mu je jedini program rada Jevanđelje.
Posjetio je brojne pravoslavne crkve: carigradsku, aleksandrijsku, jerusalimsku, rusku, bugarsku, rumunsku, grčku, gruzijsku, kao i srpske eparhije i parohije u Americi, Kanadi, Australiji, Mađarskoj i Rumuniji.
Objavio je dvije knjige: "Pitanja i odgovori čtecu pred proizvodstvo" (1988) i "Devič, manastir svetog Joanikija Devičkog" (1989). Zaslugom Patrijarha Pavla objavljeno je i dopunjeno izdanje "Srbljaka" (1986). Bio je predsjednik Liturgijske komisije koja je izdala Služebnik.
Počasni je doktor Bogoslovskog fakulteta i Akademije Sv. Vladimira u Njujorku.
Vlada Srbije je 13. januara 2005. imenovala Patrijarha Pavla za počasnog predsjednika Fonda za Kosovo i Metohiju.
Tokom posjete Rusiji u januaru 2002. godine partrijarhu Pavlu su uručene dvije značajne nagrade: Međunarodnog fonda za unapređenje jedinstva pravoslavnog naroda i Fonda svetog apostola Andreja prvozvanog.
Predsjednik SCG Svetozar Marović odlikovao je u septembru 2004. patrijarha Pavla, (na njegov devedesti rođendan), Ordenom Nemanje prvog stepena.
Povodom Dana državnosti Srbije, 15. februara 2007. princ Aleksandar Karađorđević dodijelio je Partijarhu Pavlu Orden Karađorđeve zvijezde prvog stepena.
Patrijarhu Pavlu je 2009. dodijeljen ruski orden Dostojanstvo zbog "značaja koji je imao u danima iskušenja kroz koje su srpski narod i Crkva prošli".
Od 13. novembra 2007. patrijarh Pavle bio je na liječenju u Vojno-medicinskoj akademiji u Beogradu, a 8. oktobra 2008. podnio je molbu Svetom arhijerejskom Saboru SPC da mu "zbog zdravstvenih razloga i nemoći" dozvoli da se povuče iz aktivne službe.
Molba patrijarha Pavla na Saboru SPC 11. novembra 2008. nije usvojena.
Govorio je grčki, ruski i njemački jezik.