Talibani su se prvi put pojavili u vjerskim školama, koje finansirala Saudijska Arabija, sproveli sopstvenu strogu verziju Šerijata i uveli brutalna kažnjavanja.
Talibani, odnosno "studenti" na paštunskom jeziku, pojavili su se početkom 1990. godine u sjevernom Pakistanu nakon povlačenja sovjetskih trupa iz Avganistana.
Prvi put su se istakli u graničnoj oblasti sjevernog Pakistana i jugoistočnog Avganistana 1994. godine.
Obećali su da će se boriti protiv korupcije i unaprijediti bezbjednost a, u to vrijeme, mnogi Avganstanci su bili umorni od bahatosti i međusobnih sukoba mudžahedina tokom građanskog rata, piše Bi-Bi-Si.
Smatra se da su se talibani prvi put pojavili u vjerskim školama, koje je uglavnom finansirala Saudijska Arabija, propovijedajući tvrdu struju Islama.
Oni su sproveli sopstvenu strogu verziju Šerijata - islamskog zakona, i uveli brutalna kažnjavanja.
Muškarci su tjerani da puštaju brade, a žene su morale da nose burku koja im pokriva čitavo tijelo.
Talibani su zabranili televiziju, muziku i bioskope, a nisu odobravali ni obrazovanje djevojaka.
Iz jugozapadnog Avganistana talibani su brzo proširili svoj uticaj.
U septembru 1995. zauzeli su pokrajinu Herat, koja se graniči sa Iranom, a tačno godinu dana kasnije zauzeli su avganistansku prestonicu Kabul, svrgnuvši režim predsjednika Burhanudina Rabanija, jednog od utemeljivača avganistanskih mudžahedina, koji su se opirali sovjetskoj okupaciji.
Do 1998. talibani su imali kontrolu nad gotovo 90 odsto Avganistana.
Optuživali su ih za različita kršenja ljudskih prava i kulturološka nedjela.
Jedan od ozloglašenih primjera dogodio se 2001. godine, kad su talibani započeli uništavanje poznatih skulptura Bude u Bamijanu u centralnom dijelu Avganistana.
Pakistan je više puta poricao da podržava talibane, ali, kako navodi BBC, nema sumnje da su se mnogi Avganistanci koji su se u početku pridružili pokretu školovali u vjerskim školama u Pakistanu.
U jednom trenutku oni su postali prijetnja koja bi mogla da destabilizuje Pakistan iz područja koja su kontrolisali na sjeverozapadu zemlje.
Jedan od najpoznatijih napada pakistanskih talibana dogodio se u oktobru 2012. godine, kada su pokušali da ubiju pakistansku učenicu Malalu Jusufzai na putu ka kući u gradu Mingori. Jusufzai, koja se oporavila od teškog ranjavanja, postala je aktivistkinja za prava žena, a 2014. je dobila Nobelovu nagradu za mir.
Velika vojna ofanziva dvije godine kasnije, nakon masakra u školi u Peševaru kada je ubijeno više od 140 osoba, uglavnom djece, smanjila je uticaj talibana u Pakistanu, dodaje Bi-Bi-Si.
Talibani su štitili vođu terorističke mreže Al Kaide Osamu Bin Ladena i odbili da ga izruče, pa su mjesec dana poslije samoubilačkih terorističkih napada avionima na Njujork (i Vašington) izvedenih 11. septembra, Sjedinjene Američke Države to iskoristile kao izgovor da pokrenu vazdušne napade na Avganistan.
Do prve nedjelje decembra srušen je talibanski režim.
Mnogi visoki talibanski čelnici navodno su se sklonili u pakistanski grad Kuetu, odakle su vodili operacije.
Uprkos sve većem broju stranih vojnika, talibani su se postepeno vratili, a zatim proširili svoj uticaj u Avganistanu, čineći ogromne dijelove te države nebezbijednim, dok se nasilje u zemlji vratilo se na nivoe koji nisu viđeni od 2001.
Bilo je mnogo napada talibana na Kabul, a u septembru 2012. izvršili su akciju na NATO kamp Bastion.
Nada u postizanje mira pregovorima pojavila se 2013. godine, kada su talibani objavili planove za otvaranje kancelarije u Kataru.
Međutim, nepovjerenje sa svih strana ostalo je veliko i nasilje se nastavilo.
U avgustu 2015. talibani su priznali da su više od dvije godine prikrivali smrt svog vođe Mule Omara, koji je navodno umro zbog zdravstvenih problema u bolnici u Pakistanu.
U septembru je grupa rekla da su unutrašnje borbe okončane i okupila se oko novog vođe Mule Mansoura, koji je bio zamjenik Mule Omera.
U to vrijeme preuzeli su kontrolu nad glavnim gradom jedne pokrajine, prvi put nakon poraza 2001. godine, preuzimajući kontrolu nad strateški važnim gradom Kunduzom.
Mula Mansour ubijen je u napadu američke bespilotne letjelice u maju 2016. a naslijedio ga je njegov zamjenik Maulvi Hibatulah Akundzada, koji je i dalje na čelu talibana.
Poslije američko-talibanskog mirovnog sporazuma iz februara 2020. godine činilo se da su talibani promijenili taktiku i sa složenih napada u gradovima i na vojna utvrđenja prešli na talas ciljanih ubistava.
Čini se da su mete - novinari, sudije, mirovne aktivistkinje, žene na pozicijama - sugerisale su da talibani nisu promijenili svoju ekstremističku ideologiju, nego samo svoju strategiju.
Smatra se da su sada brojčano jači nego u bilo kom trenutku otkad su svrgnuti 2001. godine, navodi Bi-Bi-Si, a prenosi Tanjug.
Prema nedavnim procjenama NATO, Talibani imaju do 85.000 boraca.
Grupa možda zarađuje čak 1,5 milijarde dolara godišnje, što je ogroman porast u posljednjoj deceniji. Nešto od toga dolazi preko droge - Avganistan je najveći proizvođač opijuma na svijetu, a većina opijumskog maka - koji se koristi za heroin - uzgaja se u oblastima pod kontrolom Talibana, navodi Bi-Bi-Si.
Talibani zarađuju novac i oporezujući ljude koji putuju preko njihove teritorije i preko poslova kao što su telekomunikacije, električna energija i minerali.
Strane zemlje, uključujući Pakistan i Iran, negiraju da ih finansiraju, ali se, kako dodaje britanski javni servis, smatra se da to rade privatna lica iz regiona.
(Politika/Mondo)
