Ovogodišnje smanjenje morskog leda posebno je bilo vidljivo između 31. avgusta i 5. septembra zbog udara toplog vazduha uslijed talasa vrućine iz Sibira.
Zatopljenje na Arktiku doprinijelo je drastičnom otapanju leda koji pokriva polarni okean, objavili su u ponedjeljak naučnici iz Nacionalnog centra za praćenje snijega i leda (NSIDC).
Oni su istakli da se radi o drugom po redu rekordnom smanjenju leda u posljednje četiri decenije.
Satelitski snimci od 15. septembra pokazuju da led pokriva 3,74 miliona kilometara kvadratnih morske površine, što je tek drugi put u 42 godine da se ta brojka spustila ispod četiri miliona.
“Poprilično smo skrhani zbog stalnog gubitka leda. Međutim, nažalost, to nije iznenađenje”, kazala stručnjak za glečere Tvila Mun u istraživačkom centru u u Koloradu.
Arctic sea ice reached its second-lowest minimum extent on record on Sept. 15, 2020. This year’s extent was larger only than 2012’s extent.@NASAand@NSIDCtrack sea ice through the year.https://t.co/hKsHRyP5LEpic.twitter.com/5108BOCy88
— NASA Earth (@NASAEarth)September 21, 2020
Sibirski toplotni talas
Rekordno mala količina morskog ledenog pokrivača od 3,41 kilometara kvadratnih zabilježena je 2012. nakon što je kasnosezonski ciklon razbio preostali led, međutim to nije puno manje od onoga što naučnici vide danas.
Kako se led u vodama Arktika gubi, sve veći dijelovi otvorenog tamnog mora apsorbiraju sunčevo zračenje, umjesto da ga odbijaju nazad u atmosferu.
To je proces koji pojačava zatopljenje i koji objašnjava zašto su arktičke temperature u stalnom porastu.
U posljednjih 30 godina gotovo su se udvostručile.
Gubitak morskog leda takođe ugrožava arktičku floru i faunu, od polarnih medveda i tuljana do planktona i algi.
Zatopljenjem se ne gubi samo morski već i kopneni led te ledeni pokrovi koji pokrivaju arktičko kopno u Kanadi i na Grenlandu.
Što se brže ti pokrovi otapaju i klize u okean to brže rastu nivoi mora širom svijeta.