Praksa poznata kao društveno distanciranje pokazala je svoju efikasnost i tokom jedne od najsmrtonosnijih pandemija - ŠPANSKE GROZNICE!
Procenjuje se da je ta pandemija, koja je izbila 1918. godine - pred kraj Prvog svetskog rata - odnela izmedju 50 i stotinu miliona ljudskih života, pišu britanski mediji.
Jedna analiza je pokazala da je u američkim gradovima koji su u to vreme zabranili javne skupove i zatvarali pozorišta, škole i crkve zabeležen znatno manji broj žrtava te bolesti.
Iako između korona virusa i španske groznice postoji velika razlika u pogledu stope smrtnosti i rizičnih grupa, važnost društvenog distanciranja jedna je od veoma važnih pouka koje valja izvući iz pandemije od pre nešto više od jednog veka.
Prema podacima iz analize, više od 10.000 ljudi u Filadelfiji - gradu u kojem nije bilo ograničenja u pogledu održavanja javnih skupova - tada je umrlo od španske groznice, dok je u Sent Luisu, gde su takva ograničenja postojala, broj umrlih ostao ispod 700.
Prema još neobjavljenom istraživanju Univerziteta Harvard, društveno distanciranje moglo bi ostati poželjno još neko vreme, a u SAD-u i u 2022. godini, ukoliko se u međuvremenu ne razviju vakcina ili lekovi, ili ne nametnu agresivne mere karantina.
Dalje ilustrujući značaj društvenog distanciranja kao preventivne mere, britanski mediji takođe navode da se veruje da svaka osoba inficirana korona virusom u proseku prenosi zarazu na dvoje do troje ljudi u ranoj fazi epidemije.
Zaraznost određene bolesti epidemiolozi izražavaju reproduktivnim brojem, koji, po većini procena, kod korona virusa iznosi od 1,4 do 3,9, dok je, poređenja radi, kod gripa on izmedju 1,06 i 3,4, zavisno od tipa tog virusa.
Prema jednoj studiji, španska groznica imala je reproduktivni broj od približno 1,8, a rinovirus, jedan od uzročnika obične prehlade, ima reproduktivni broj od 1,2-1,83.