Odbor za standardizaciju srpskog jezika Instituta za srpski jezik SANU konačno je objavio dugo očekivanu odluku kojom se stavlja tačka na sve dalje tvrdnje o ispravnosti „rodno diferenciranog jezika“.
Odbor za standardizaciju srpskog jezika je do sada raspravljao i zvanično reagovao na pitanja koja su se odnosila na nazive zanimanja ženskih osoba. Ovom prilikom ističe se potreba za preciznijom preporukom i stavovima kako bi se izbjegla banalizacija jezičke teorije – da se zbog prisustva ili odsustva neke gramatičke kategorije može zaključiti o prisustvu ili odsustvu neke ravnopravnosti ili diskriminacije u jeziku.
Pogled na svijet, sistem kulture ili društveni sistem nisu uslovljeni pukim postojanjem ili nepostojanjem određenih gramatičkih kategorija, te se oni stoga ne mogu ni mijenjati njihovim uvođenjem ili insistiranjem na dosljednosti njihove upotrebe. Stav da je samo rodno diferenciran jezik – jezik rodne ravnopravnosti, te da generička upotreba muškog gramatičkog roda, ili pretpostavka da je takva upotreba automatski „rodno neutralna“, narušava tu ravnopravnost, predstavlja upravo banalizaciju lingvističke teorije zato što savremena lingvistika smatra da se na osnovu prisustva ili odsustva neke gramatičke kategorije ne može zaključivati o prisustvu ili odsustvu pretpostavljene odgovarajuće logičke kategorije, niti pak o vanjezičkoj stvarnosti.
Takođe, stav da je samo rodno diferenciran jezik – jezik rodne ravnopravnosti podrazumijeva da jezici koji ne poznaju gramatičku kategoriju roda nisu ili ne mogu biti jezici rodne ravnopravnosti. Time se, implicitno, diskriminišu govornici onih jezika koji ne posjeduju odgovarajuće gramatičke kategorije, poput engleskog jezika.
Rodna neutralnost generičkog muškog roda u srpskom jeziku nije pretpostavka, već lingvistička činjenica: gramatički i prirodni rod imenica u srpskom jeziku nisu identični. Gramatike srpskog jezika u zvaničnoj upotrebi kažu da imenice koje znače vrstu, zvanje ili zanimanje označavaju bića oba pola (čovjek/ljudi, pas, golub, pisac, sudija…). Stoga tvrdnja da upotreba generičkog muškog roda ugrožava prava žena biva u neskladu sa važećim stavom lingvističke nauke. I ne samo to ― ovakva bi tvrdnja podrazumijevala da su gotovo svi zakonodavni akti Republike Srbije, počev od Ustava, – rodno diskriminatorski, jer se u njima ne koriste doslijedno oblici ženskog roda. I u samom Zakonu o ravnopravnosti polova koristi se generički muški rod (svjedok, poslodavac…). Pri tom, Zakon o ravnopravnosti polova, sasvim u skladu sa važećom gramatikom srpskog jezika, izričito kaže: Termini kojima su u ovom zakonu označeni položaji, profesije, odnosno zanimanja, izraženi u gramatičkom muškom rodu, podrazumijevaju prirodni muški i ženski rod lica na koje se odnose.
Gramatička kategorija ženskog roda nije jedino sredstvo za obezbjeđivanje vidljivosti žena u srpskom ili bilo kom drugom jeziku, niti pak može uticati na diskriminaciju ili ravnopravnost žena. Ravnopravnost ne zavisi od upotrebe pojedinih gramatičkih kategorija, već od konteksta u kome su one upotrebljene, odnosno – od značenja cjeline teksta, objavio je hronograf.net.
