Zimske zadušnice

Zadušnice su praznik sećanja na preminule rođake i prijatelje, kada se posećuju groblja, a u crkvama služe molitve posvećene umrlim.

Na Zadušnice se pale sveće na grobovima i u hramovima, jer se veruje da zapaljena sveća osvetljava put umrlima do sledećih Zadušnica.

Sveće zapaljene za pokojnike su takođe simbol "svetlosti hrišćanstva", a u molitvama se pominju Hristove reči - "Ja sam svetlost svetu".

Prema nekim verovanjima, sveti Petar, ključar pakla i raja, na taj dan otvara grobove pa u srpskom narodu praznik slovi i kao - Otvorene zadušnice.

Velike Zadušnice se obeležavaju uoči mesnih poklada, koje prethode početku Velikog vaskršnjeg posta pa su promenljivog datuma i određuju se prema datumu Vaskrsa.

U Srbiji postoje različiti običaji vezani za Zadušnice, a mnogi od njih, kao što je iznošenje hrane na grobove, nasleđeni su iz drugih verovanja koja su prethodila hrišćanstvu.

Hrana ili "daća" iznosi se za pokojnika i za one koji se mole za njegovu dušu.

Na groblja i u hramove iznose se kuvano žito, koje je simbol smrtnog tela i besmrtne duše, i crno vino kojim se preliva žito koje je, kao deo hrišćanskog rituala, simbol žrtve Hristove i vere u vaskrsenje.

Prema kanonu SPC, četiri subote u godini molitveno su posvećene dušama umrlih pa pored Zimskih, postoje Duhovske ili Trojične zadušnice, Jesenje ili Mitrovske i Miholjske, koje prethode Miholjdanu.

U velikom gradovima se menja i režim saobraćaja jer pravoslavni vernici u velikom broju posećuju groblja.

(Tanjug/www.mtsmondo.com)