Nasin svemirski centar "Goddard" ustanovio je da se uprkos sporazumu potpisanom u Montrealu, koji ograničava upotrebu hemikalija koje uništavaju ozon, i dalje emituju velike količine hemikalija odgovornih za nestanak ozonskog omotača.
Nova mjerenja su otkrila da, uprkos sporazumu potpisanom u Montrealu, koji ograničava upotrebu hemikalija koje uništavaju ozon, i dalje se oslabađa ugljenik-tetrahlorid (Ccl4).
Trebalo bi da postoji nulta emisija ovog jedinjenja po internacionalnom sporazumu, ali Nasina mjerenja pokazuju da se svake godine u prosjeku izbaci 39 kilotona, prenosi RTS.
To je oko 30 odsto manje od najvećih količina koje su zabilježene prije regulacije ove supstance.
Nasa u nedavno objavljenom video-snimku objašnjava istraživanje koje je sproveo stručnjak za atmosferske pojave King Lijang.
„Ne bi trebalo da vidimo ovo što vidimo. Sada je jasno da postoje neidentifikovana industrijska izbacivanja, velike emisije sa kontaminiranih lokacija ili nepoznatih izvora Ccl4“, kaže King.
Ozon u stratosferi štiti sva živa bića od štetnog ultraljubičastog zračenja. Određene hemikalije stvorile su ozonsku rupu iznad Antarktika, koja je prvi put primjećena 1985. godine.
Iako se ozonski omotač donekle oporavio nakon potpisivanja sporazuma u Montrealu, ozonska rupa i dalje prijeti.