U Crkvi Svetog Georgija u naselju Stog kod Vozuće danas je služena Sveta liturgije povodom obilježavanja 22 godine od progona 1.920 srpskih porodica sa područja Vozuće, doline rijeke Krivaje i južnog Ozrena.
Manifestaciji su prisustvovali potpredsjednik Narodne skupštine Republike Srpske Nenad Stevandić, ministar rada i boračko invalidske zaštite Milenko Savanović, izaslanik predsjednika Republike Srpske Pantelija Ćurguz.
Prethodno je kolona sa oko 600 učesnika marša "Stazama egzodusa 2017", nakon sedmočasovnog pješačenja, stigla u naselje Stog kod Vozuće, opština Zavidovići, stazom dugom 22 kilometra.
Služen je i parastos za poginule na vozućkom frontu, prislužene svijeće i položeni vijenci na spomen-obilježja poginulim i nestalim pripadnicima jedinica Vojske Republike Srpske iz Vozuće i sa drugih prostora, koje su učestvovale u odbrani srpskog naroda na ovom području.
Otkrivena Spomen–ploča za poginulog bugarskog dobrovoljca Evgenija Vasiljeva LJubenova. Srbi iz Vozuće protjerani su sa vjekovnih ognjišta u ofanzivi takozvane Armije BiH pod nazivom "Uragan" ili "Farz".
Masovno stradanje Vozućana dogodilo se od 10. do 24. septembra 1995. godine, u ofanzivi u kojoj je učestvovalo 23.000 muslimanskih vojnika Drugog i Trećeg korpusa takozvane Armije BiH i odreda "El mudžahedin", kao i usljed bombardovanja NATO snaga.
Tada je spaljeno 30 srpskih sela, protjerano 1.920 srpskih porodica sa 7.680 članova, ubijeno 459 boraca Vojske Republike Srpske i civila, dok se za 129 još traga.
Predsjednik Zavičajnog udruženja Zavidovićana Zoran Blagojević izjavio je da je nad Srbima sa područja Vozuće, doline rijeke Krivaje i Ozrena od 1992. godine počinjeno planirano i sistematsko etničko čišćenje sa indicijama genocida.
Blagojević je naveo da je riječ o "kamionskom putu" koji ide pravcem Brijesnica-Malčići-Kvrga-Prokop-Borovci-Lozna-Stog, kojim su Srbi iz Vozuće i doline Krivaje povlačili od pripadnika takozvane Armije BiH i plaćenika iz islamskih zemalja koji su protjerali kompletno srpsko stanovništvo sa ovih prostora.
Blagojević je napomenuo da su 1995. godine Srbi iz Vozuće protjerani sa vjekovnih ognjišta u ofanzivi takozvane Armije BiH pod nazivom "Uragan" i "Farz", po direktnoj naredbi Alije Izetbegovića koji je, zajedno sa tadašnjim političkim i vojnim vrhom, kao prioritetni cilj odredio spajanje tuzlanskog i zeničkog basena.
U ofanzivi je učestvovalo 23.000 muslimanskih vojnika Drugog i Trećeg korpusa, uključujući odred od oko 600 pripadnika jedinice "El mudžahededin", potomognuti NATO snagama za brze intervencije.
Blagojević, koji je bio načelnik Štaba Četvrte ozrenske lake pješadijske brigade Vojske Republike Srpske, napomenuo je da je spas u Vozući od 1992. godine tražilo više desetina hiljada Srba protjeranih sa područja Zenice, Žepča, Banovića i Zavidovića.
On je podsjetio da su muslimanske snage svakodnevno napadale uspostavljene linije, te sprovodile opsežne i surove ofanzive kako bi preko Vozuće spojile tuzlanski i zenički basen.
"Ofanzivni napadi desili su se u avgustu 1992. godine, julu 1993. godine, 1.juna 1994, te 10. septembra 1995. godine", rekao je Blagojević.
Blagojević je naveo da je bivši komandant Glavnog štaba takozvane Armije BiH Rasim Delić proglašen krivim, da se vodi postupak protiv komandanta Trećeg korpusa Sakiba Mahmuljina, ali da je to mali pomak u procesuiranju stravičnih zločina počinjenih nad srpskim življem na tom području.
On je upitao šta je sa ostalim učesnicima takozvane Armije BiH koji su počinili stravične zločine, te ukazao na surovost pripadnika odreda "El mudžahedin", koji je većim dijelom bio popunjen stranim borcima.
"U Kamenici je bilo zarobljeno 64 pripadnika Vojske Republike Srpske i civila i to od pripadnika Petog bataljona Trećeg korpusa takozvane Armije BiH koja je pod direktnom komandom Sakiba Mahmuljina. Oni su ih predali odredu `El mudžahedin`, koji su ih na najmonstruozniji način mučili i na kraju pobili", istakao je Blagojević.
On je podsjetio na ritual mudžahedina "ljubi brata svoga", kada su zarobljeni Srbi morali da ljube odsječene glave svojih saoboraca.
Blagojević je istakao da su počinjeni zločini dokumentovani i dostavljeni Međunarodnom krivičnom sudu u Hagu i domaćim pravosudnim organima, na koje su "svi gluvi", te je na primjeru stradanja u Srebrenici ukazao na dvostruke aršine u vođenju postupka prema počionicima zločina nad Srbima u Vozući.