U Evropskoj uniji je najavljeno je zatvaranje najmanje pet šećerana, dok pojedini pogoni razmatraju obustavu prerade.
Evropska industrija šećera suočava se s jednom od najtežih kriza u posljednjih nekoliko decenija. Posljedice se su već vidljive na terenu. Zbog naglog pada cijena, visokih zaliha i slabe profitabilnosti najavljeno je pomenuto zatvaranje fabrika.
Stručnjaci upozoravaju da se sektor nalazi u svojevrsnom slobodnom padu, pri čemu trenutni tržišni uslovi čine proizvodnju šećera iz šećerne repe sve manje održivom.
Pad cijena i rekordne zalihe
Glavni problem proizvođača je pad cijena šećera na evropskom tržištu, koje su u pojedinim državama pale ispod uvozne paritetne cijene. Istovremeno, zalihe šećera su na vrlo visokom nivou, što dodatno pritišće cijene i smanjuje prostor za oporavak.
Nakon nekoliko godina snažne proizvodnje i dobrih prinosa, tržište je preplavljeno šećerom, dok je potražnja oslabila zbog promjena u potrošačkim navikama, smanjenja upotrebe šećera u prehrambenoj industriji, jače konkurencije iz uvoza.
Zatvaranje neminovnost
U takvim uslovima, zatvaranje proizvodnih kapaciteta postaje neminovno. Prema dostupnim informacijama iz agrarnih i industrijskih izvora, najmanje pet šećerana u EU već je najavilo gašenje ili prestanak prerade, dok jedna fabrika neće učestvovati u narednoj kampanji prerade šećerne repe.
Riječ je o potezima koji bi trebali smanjiti ponudu i stabilizirati tržište, ali koji u kratkom roku znače gubitak radnih mjesta i pad domaće proizvodnje.
Kriza u industriji šećera direktno pogađa i poljoprivrednike, posebno proizvođače šećerne repe. U više država članica već je najavljeno smanjenje površina pod repom, raskid ugovora s dijelom proizvođača i niže otkupne cijene za narednu sezonu, prenosi Biznisinfo.
Time se dodatno smanjuje interes za ovu kulturu, što dugoročno može dovesti do strukturnog pada proizvodnje šećera u Evropi.
Strukturni problemi sektora
Problemi evropske industrije šećera nisu samo ciklični, već i strukturni. Nakon ukidanja proizvodnih kvota u EU, tržište je postalo znatno volatilnije. Uz to, sektor se suočava s rastom troškova energije i rada; strožijim ekološkim pravilima te konkurencijom iz trećih zemalja s nižim proizvodnim troškovima. Sve to dovodi u pitanje dugoročnu konkurentnost evropskih šećerana.
Iako se zatvaranja trenutno dešavaju u zapadnoj i centralnoj Evropi, posljedice će osjetiti i region. Manja proizvodnja u EU može srednjoročno dovesti do većih oscilacija cijena šećera, veće zavisnosti od uvoza i dodatnog pritiska na preostale šećerane u jugoistočnoj Evropi.
"Industrija šećera, nekada jedan od stubova evropske prehrambene proizvodnje, tako ulazi u period dubokog restrukturiranja, čiji će se puni efekti vidjeti tek u narednim godinama", prenosi Biznisinfo.
(BiznisInfo/Mondo)
