Rodoljub Gajić, optuženi za pomaganje u ubistvu banjalučkog preduzetnika Slaviše Krunića, podnio je apelaciju Ustavnom sudu BiH tražeći puštanje iz pritvora, odnosno da se brani sa slobode, ali je apelacija odbijena kao neosnovana.
Gajića optužnica tereti da je u vrijeme ubistva bio zaposlen u Krunićevoj firmi "Sector Security" d.o.o. i angažovan na poslovima obezbjeđenja njegove supruge i djece, te da je odavao informacije o njegovom kretanju.
Krunić i njegov tjelohranitelj Žarko Pavlović su ubijeni 22. aprila 2019. godine u Glamočanima kod Banjaluke, a za ubistvo se sudi i Benediju Đukanoviću i Emiliju Baldi.
Gajić je u svojoj apelaciji, a koju zastupa njegov advokat Marinko Brkić, od Ustavnog suda BiH tražio puštanje iz pritvora smatrajući da su mu povrijeđeni pravo na ličnu slobodu i sigurnost, te da su rješenja o kontroli i produženju pritvora nezakoniti.
Ocijenio je i da su mediji prošle godine samo "povremeno izvještavali" o ročištima u ovom predmetu, te da je i zainteresovanost građana značajno smanjena.
"U konkretnom slučaju apelant smatra da je diskutabilna kako osnovana sumnja tako i poseban pritvorski razlog za opravdanost pritvora. Konačno, smatra da su i prvostepeni i drugostepeni sud zanemarili opšte poznate okolnosti o stvarnoj i trajnoj bojazni za sigurnost građana i javnog reda, s obzirom da su mediji tokom 2020. godine povremeno izvještavali o ročištima.
Protekom vremena je, kako smatra, zainteresovanost građana za postupak značajno smanjena pa je stoga, po apelantovom mišljenju, apstraktan zaključak o neophodnosti produženja pritvora, te da se njegovo hapšenje pretvorilo u zatvorsku kaznu“, stoji u navodima iz Gajićeve apelacije.
Iz Vrhovnog suda RS su, u odgovoru na apelaciju, istakli da pritvorski razlozi nisu prestali da postoje, te detaljno obrazložili navode iz optužnice ocjenjući da "sve navedeno predstavlja okolnosti koje predmetno krivično djelo čine posebno teškim".
"Navedene okolnosti su dovedene u vezu s medijskim izvještavanjem i iskazom svjedoka G.S. koji je bio radnik u preduzeću čiji je vlasnik bio oštećeni, a iz čijeg iskaza proizilazi odlučnost radnika tog preduzeća u više gradova Republike Srpske da u slučaju puštanja apelanta i ostalih optuženih na slobodu, organizuju okupljanja i proteste i na taj način, masovnim okupljanjem, iskažu svoje nezadovoljstvo", navedeno je.
Ustavni sud BiH je u konačnici zaključio da su sudska vijeća Okružnog suda Banjaluka i Vrhovnog suda RS dali valjane razloge i obrazloženja u pogledu neophodnosti produženja pritvora, te da u konkretnom slučaju nije povrijeđeno Gajićevo pravo na slobodu i sigurnost ličnosti.
