Maksilofacijalni hirurg Alek Račić iz Beograda kod pacijenata iz RS, koju je NATO bombardovao osiromašenim uranijumom1995. godine, otkrio nove oblike ćelijske mutacije.
"Moj profesor Gojko Stojčić, od koga sam učio onko-hirurgiju glave i vrata, bio je glavni konsultant za onko-hirurgiju glave i vrata u Republici Srpskoj. Posebno smo veliki broj operacija radili u Opštoj bolnici Doboj. Tada sam, već negde 2000. godine, prvi put video veliki broj ljudi sa nekim metastatskim depozitima na vratu, što nije bilo uobičajeno ranije", izjavio je Račić.
On je dodao da je kasnije pacijente sa sličnom kliničkom slikom vidio i u Srbiji, 2002. i 2003. godine.
Račić, koji radi u Istraživačkom centru Kliničko-bolničkog centra Srbije i profesor je Medicinskog fakulteta Univerziteta u Beogradu, rekao je da je poseban problem za istraživače to što NATO i dalje odbija da saopšti tačan sastav bombi koje su bačene na Republiku Srpsku i Srbiju.
On je naveo da je 1999. godine dio uzoraka sa bombardovanih područja predat profesorki Jasmini Vujić, koja je u Americi izvršila laboratorijske analize i između ostalih elemenata pronašla element polonijum17 u tragovima, koji je direktno kancerogen.
"Ovde se bavimo samo elementima koji imaju dugačak period poluraspada, kao što je uranijum, a o onim elementima koji odmah, direktno uđu u vodotokove i zemljišta, uopšte nemamo podataka, a možda su to mnogo štetniji elementi. Tako dok NATO savez ne otvori arhivu i ne preda nam tačan sastav bombi koje su nosili avioni B-2, A-10, ne znamo od čega sve treba da se branimo", rekao je Račić.
On je istakao da je municija sa osiromašenim uranijumom, koja se koristi za probijanje tenkovskih oklopa, imala i plutonijumske penetratore, pri čemu je plutonijum direktno kancerogen.
"Uranijum izaziva genetske mutacije, pa posrednim putem dođe do raka. A, ima i drugih elemenata daleko štetnijih koji direktno izazivaju rak. Bombe koje su bacane na Han Pijesak i na Hadžiće su imale i plutonijumske penetratore i ta činjenica se stalno prenebegava", naglasio je Račić.
On je podsjetio da je poznati srpski patolog Zoran Stanković vršio iskopavanja bratunačkog groblja, gdje je bila pretežno pokopana pomrla populacija ljudi izbjeglih iz Hadžića, za koje se ispostavilo da su umrli od malignih bolesti uslijed bombardovanja osiromašenim uranijumom.
"Prema tom istraživanju koje je radila VMA, u Hadžićima je pre bombardovanja bilo samo 12 ljudi obolelo od malignih bolesti uopšte, a na bratunačkom groblju je od one populacije koja je izbegla iz Hadžića iskopano 400 ljudi koji su umrli od raka. Razlika u disproporciji je još veća, jer ima nekih koji su otišli negde drugde, pa su umrli od raka", rekao je Račić.
On je naveo da je tokom istraživanja saznao da su projektilima sa osiromašenim uranijumom i direktno kancerogenim plutonijumskim penetratorima, koji se koriste za probijanje oklopa tenkova, gađani i repetitori u Nevesinju i na Kozari.
"Tu nema nikakvih oklopnih vozila i nema nikakve logike da se bombarduje municijom sa osiromašenim uranijumom i plutonijumskim penetratorima. Tu nema nikakvog opravdanja da se područje Kozare i Nevesinja, zbog nekog repetitora, bombarduje uranijumom i plutonijumom. To jedino može da bude radi nanošenja štetnih posledica po stanje zdravlja stanovništva", smatra Račić.
On je naveo da je, od kada se počeo baviti ovim istraživanjem, uočio da je poslije NATO bombardovanja u banjalučkom porodilištu došlo do povećane učestalosti različitih kongenitalnih anomalija kod novorođene djece kao što su šest prstiju na šaci ili rascep nepca.
Prema Račićevim riječima vlasti Republike Srpske nisu o tome vodile računa, jer se radilo o, u literaturi poznatim kongenitalnim anomalijama, ali u većoj učestalosti nego prije bombardovanja osiromašenim uranijumom.
"Ali, jednostavno, nije se rodilo dete sa dve glave, pa im nije bilo zanimljivo da ispituju, a to je bilo vrlo važno da se odmah ispita. Ima nekih lekara iz moje generacije koji su nešto od toga slikali, pa sam dobijao neke fotografije, ali nije sprovođeno istraživanje na državnom nivou", rekao je Račić.
On je istakao da je velika greška vlasti u Sarajevu što u BiH do danas ne postoji kancer-registar.
"Muslimanske i hrvatske vlasti se ponašaju kao da je bombardovanje Republike Srpske bilo štetno po Srbe, a lekovito po muslimane i Hrvate. BiH je takav teren, da se nanose trajne štetne posledice po zdravlje celokupnog stanovništva", rekao je Račić.
MONDO istražuje: Kako nas je NATO “osiromašio”
On je napomenuo da samo procentualno može da bude više oboljelih na području Republike Srpske, ali da, budući da su zajednički vodotokovi, zemljište i vazduh, "hrvatska i muslimanska populacija nikako nije mogla izbeći štetne posledice NATO bombardovanja, po stanje zdravlja svoje nacije".
"Ali, oni politički imaju zabranu da o tome pričaju. Isto je i sa albanskom populacijom na Kosovu i Metohiji. Od svih naroda na Balkanu, najviše je albanska populacija stradala posle bombardovanja 1999, a nijedan njihov političar u svojoj kampanji za izbore to nije smeo ni da pomene", zaključio je Račić.
On tvrdi da prije bombardovanja na našem području nije bila ovolika učestalost malignih oboljenja, kao i da su tumori, koji su se ranije javljali, imali manju agresivnost, manju infiltrativnost, sporije je bilo lokoregionalno širenje tumora i sporije stvaranje i širenje metastaza.
"Sada je to sve rapidno ubrzano, ne može čovek da stigne ni da primi specifično onkološko lečenje koliko to buja", naveo je Račić.
On misli da bi trebalo osnovati institut za posljedice NATO bombardovanja, koji bi bio zajednički za Republiku Srpsku i Srbiju, sa sjedištem na području Drine.
"Područje Drine je u stvari dva puta bombardovano i 1995. i 1999. godine, a da nisu vršena nikakva ispitivanja. Pritom se zaboravlja da se Drina uliva u Savu, a Sava je pijaća voda za Beograd i tri miliona stanovnika", rekao je Račić.
