Zakon o praznicima nije usvojen u parlamentarnim tijelima Bosne i Hercegovine te po tom osnovu 25. novembar nije državni praznik. Ali čak i to je sporedni razlog.
Na današnji dan 25. novembra u Mrkonjić Gradu je zasjedalo Zemaljsko antifašističko vijeće narodnog oslobođenja Bosne i Hercegovine (ZAVNOBIH), što je bio uvod u zasjedanje AVNOJ-a par dana kasnije u Jajcu. U Federaciji BiH danas je zvanično neradni dan i državnim praznik, dok u Republici Srpskoj to nije slučaj.
Skoro svi pro-bošnjački mediji ovaj praznik tretiraju kao "!Dan državnost BiH", a čestitke zvanično upute i strani državnici i ambasadori.
Prema nikad usvojenom prijedlogu Zakona o praznicima, praznici Bosne i Hercegovine su: Nova godina, Prvi maj – Međunarodni praznik rada, Deveti maj - Dan pobjede nad fašizmom i Dan Evrope, kao i Dan podrške žrtvama nasilja 26. juna.
Osim 25. novembra u Federaciji se slavi i 1. mart tzv. Dan nezavisnosti BiH u uspomenu na 1. mart 1992. godine kada su proglašeni rezultati referenduma o nezavisnosti BiH koji je srpski narod bojkotovao.
S druge strane, samo u RS se na republičkom nivou praznuje 21. novembar Dan potpisivanja Opšteg okvirmog sporazuma za mir u BiH u gradu Dejtonu.
Praznici oko kojih nema sporenja u BiH su Nova godina 31. decembra, 9. maj - Dan pobjede nad fašizmom i Dan Evrope, kao i čuveni i svima omiljeni 1. maj, Međunarodni praznik rada.
Kao vjerski praznici u RS praznuju se: pravoslavni i katolički Božić, Kurban-bajram, katolički i pravoslavni Veliki petak, katolički Uskrs i pravoslavni Vaskrs, te Ramazanski-bajram. Vjerski praznici praznuju se po dva dana, prvi i drugi dan praznika, s tim da se pravoslavni i katolički Božić praznuju na Badnji dan i dan Božića. U Federaciji BiH vjernike sljeduju neradni dani za dva bajrama i za pravoslavni i katolički Božić i Uskrs.
Pojedini političari i istoričari u Federaciji BiH smatraju da je na sjednici ZAVNOBIH-a ''obnovljena državnost BiH po prvi put nakon pada srednjovjekovne bosanske države 1463. godine, odnosno nakon tačno 480 godine". Ista škola mišljenja nastavak te državnosti vidi u referendumu o izlasku iz Jugoslavije 1992. godine, ratnoj ''Republici BiH'', a zatim dejtonskoj Bosni i Hercegovini.
Pokušavajući da spoje sve te niti bošnjački politički lideri danas polažu cvijeće kod Vječne vatre u Sarajevu a zatim na šehidskom mezarju na Kovačima.
Spajanje Vječne vatre i partizana sa Alijom Izetbegovićem i šehidima, glavna je nit novkomponovane istoriografije prema kojoj je borba vojske pod Izetbegovićevom komandom nastavak antifašističke borbe iz Drugog svjetskog rata.
U Sarajevu nekadašnja ulica Vojislava Đede Kecmanovića koji je predsjedavao ZAVNOBIH-om, a kasnije i Narodnom skupštinom SR BiH, preimenovana u ulicu Nusreta Šišića Dede, pripadnika ''Zelenih beretki''.
Kecmanović je rođen kod Prijedora, školovao se u Sremskim Karlovcima i u Sarajevu, a medicinski fakultet završio je u Pragu. Za vrijeme balkanskih ratova bio je dobrovoljac u Srbiji. Tokom Prvog svjetskog rata osuđen je u čuvenom banjalučkom ''Veleizdajničkom procesu'' i pet godina je robovao u austrougarskim zatvorima u Banjaluci i Zenici. Između dva rata zaposlio se kao ljekar u Bijeljini gdje je stekao ogroman ugled kod naroda kao i nadimak Đedo. Umro je u Sarajevu 1961. godine.
(Mondo/Ž. S.)
