Svaki šesti zaposleni u Banjaluci ima prebivalište u nekoj drugoj opštini. Prema podacima Poreske uprave RS, oni dakle nisu Banjalučani, piše "EuroBlic".
Koliko je studenata i đaka koji svakodnevno borave u najvećem gradu RS, a prebivalište nemaju tu i ne vode se kao građani ovog grada, nego su zadržali prebivalište u opštinama iz kojih dolaze, niko pouzdano ne zna.
Prema podacima Zavoda za statistiku RS, u Banjaluku se godišnje doseli od dvije do dvije i po hiljade stanovnika, dok iz grada, u prosjeku, ode oko 1.200. Pošto nije bilo popisa stanovništva, teško je utvrditi i tačan broj novih Banjalučana, ali i ukupan broj stanovnika.
Zavod ima samo grube podatke zasnovane na broju zahtijeva za prijavu ili odjavu prebivališta sa područja opštine. Prema tim podacima, procjenjuje se da u samom gradu živi 225.000 stanovnika.
Prema njima, Banjaluka ima najveći pozitivni migracioni saldo od svih opština u RS, odnosno najveću razliku između broja doseljenih i odseljnih stanovnika.
Sociolog Pejo Đurašinović kaže da je doseljavanje stanovništva u Banjaluku očekivano, s obzirom na to da je to glavni grad. On objašnjava da se tu uglavnom radi o radno-ekonomskim migracijama i školovanju.
- Logičan je porast broja stanovnika u Banjaluci jer je ona univerzitetski, klinički i privredni centar, a pored toga i administrativno sjedište RS. Teško je naći posao ili kvalitetno obrazovanje u nerazvijenim opštinama pa ljudi uglavnom koriste mogućnosti i uslove koje nude veće životne sredine. Mislim da su radne migracije najveći uzrok velikom prilivu stanovništva. Prije dvije decenije, prema istraživanjima, gotovo da nije bilo pojave traženja posla izvan svoje životne sredine, a sada je situacija potpuno drukčija - kaže Đurašinović.
U gradskoj upravi kažu da je najveći problem velika koncentracija stanovništva u urbanom dijelu grada, dok su seoska područja gotovo raseljena. Nagli porast broja stanovnika nije praćen odgovarajućim razvojem privrede i infrastrukture u gradu. To je dovelo do problema u zapošljavanju, pada kvaliteta stanovanja, povećanja socijalnih zahteva, odnosno problema u zdravstvu, obrazovanju i slično - smatraju u gradskoj upravi.
Prema planu, Banjaluka bi do 2015. godine trebalo dovoljno da se razvije da bi imala mogućnost za udoban život i do 300.000 stanovnika. To podrazumijeva poboljšanje gradske infrastrukture, uslova za stanovanje, te mogućnosti za zaposlenje i obrazovanje.
(MONDO)
