Zaposleni na tom radnom mjestu nije smio da se šiša, brije ili sječe nokte.
Starac u bizarnom kostimu, sav uprljan zemljom i lišćem, obavljao je posao ličnog baštenskog patuljka. Postoje zapisi da je držanje živih "baštenskih patuljaka" postojalo još u 15. vijeku.
Neki od ovih "pustinjaka" kasnije su postali cijenjeni kao veliki mudraci kod kojih se odlazilo po savjet i na meditaciju, ovaj bizaran običaj držanja živih "baštenskih patuljaka" postao je hit tokom 18. vijeka u viktorijanskoj Engleskoj.
Koncept je bio prilično jednostavan - bogate aristokrate u svojim divnim baštama i negovanim vrtovima imali su odrasle ljude, uglavnom u poznim godinama, koji su izigravali baštenske patuljke.
Za ovaj "posao" obično bi bili angažovani beskućnici koji bi se onda uselili u kolibu ili pećinu koja bi bila posebno sagrađena za njih u zabačenim dijelovima imanja, okružena bujnom vegetacijom.
"Patuljak" nikada nije smio da prestane da glumi šta god mu "poslodavac" ili gosti radili. Tokom zabava, često je pozivan kako bi okupljeni mogli da zbijaju šale sa njim ili da, u slučaju da je važio za "mudraca", od njega traže savjete i sa njim meditiraju.
"Baštenski patuljak" nije smio da se šiša, brije ili siječe nokte, a za svoj posao je bio više nego dobro plaćen. Prema nekim podacima, godišnja "plata" živog baštenskog patuljka tokom 18. vijeka bila je oko 600 funti što je oko 180.000 dolara u današnjem novcu.
(MONDO/Istorijski zabavnik)